Περισσότερα από 20 χρόνια μηχανών και συστημάτων espresso
115 χρόνια παράδοσης και καινοτομίας στον καφέ
Η οικογένεια Lavazza είναι παθιασμένη με τον εσπρέσο για τέσσερις γενιές: 115 χρόνια. Αυτό το πάθος μας έχει οδηγήσει να κοιτάμε πάντα μπροστά και να ξεκινήσουμε νέους δρόμους με την επιθυμία να επιτύχουμε την αριστεία σε όλα όσα έχουν να κάνουν με τον καφέ.
Κατά τη δεκαετία του 1970, υπό την ηγεσία του πατέρα Emilio και του ξάδερφου Alberto Lavazza, η εταιρεία άρχισε να εξετάζει το ερώτημα πώς θα μπορούσαν να απολαύσουν οι άνθρωποι ένα καλό εσπρέσο στη δουλειά ή στο σπίτι. Μετά από μια δοκιμαστική περίοδο, το 1989 παρουσιάσαμε το δικό μας πρώτο κλειστό σύστημα και τη πρώτη μηχανή εσπρέσο.
Σε δύο δεκαετίες είχαμε αναπτύξει τρεις μηχανές καψουλών με βιομηχανικές προδιαγραφές. Οι προσπάθειές μας υπογραμμίζουν την αποφασιστικότητα της Lavazza και τη δέσμευση για εξεύρεση λύσης για την απλούστευση της κατανάλωσης καφέ εσπρέσο, ένα προϊόν που δεν είναι πάντα εύκολο στην προετοιμασία.
Η έλευση του οικιακού εσπρέσο Lavazza σημαίνει ότι μπορείτε να απολαύσετε τον καφέ σε μέρη που προηγουμένως θα ήταν αδύνατο. Τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ιστορική αξία του παραδοσιακού αρώματος ενός καφέ. Αλλά το δικό μας σύστημα σημαίνει ότι εκατομμύρια άνθρωποι μπορούν πλέον να προετοιμάσουν έναν εξαιρετικό εσπρέσο με ασφάλεια, απλά και απολαυστικά.
Η ιδέα συνοψίζεται σε αυτές τις τρεις μικρές λέξεις:
Ευχαρίστηση
Ποιότητα
Σχέδιο
Ένα ισόπλευρο τρίγωνο που ενσαρκώνει την τελειότητα και ισορροπία, ήταν πάντα το ιδανικό της Lavazza. Μέσα από το design, προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε μηχανές με μοντέρνο στυλ που προσαρμόζονται στις ανάγκες σε πολύ διαφορετικά περιβάλλοντα.
Γκάμα μηχανών
Οι αξίες της σχεδίασης μηχανών Lavazza
Η πρώτη ερώτηση που πρέπει να κάνουμε όταν ξεκινάμε είναι απλή: ποιες είναι οι αξίες μας;
Για να πούμε την ιστορία του σχεδιασμού της μηχανής της Lavazza, είναι χρήσιμο να ξεκινήσετε περιγράφοντας μερικές από τις αξίες που είναι τόσο προφανείς που λαμβάνονται συχνά δεδομένες.
Το πρώτο είναι η καινοτομία: η βιομηχανική διαίσθηση.
Το δεύτερο είναι η δουλειά.
Το τρίτο είναι ο σχεδιασμός, που συνεπάγεται τη διαδικασία σχεδιασμού.
Μετά έρχεται η ανθεκτικότητα και η εξυπηρέτηση.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980,η Lavazza διαμόρφωσε ένα πλήρες ηλιακό σύστημα. Πριν δεν υπήρχε τίποτα. Χάρη σε είκοσι χρόνια ιδεών, έρευνας, σχεδιασμού και σκληρής δουλειάς, έχει μετέτρεψει την μηχανή espresso με κάψουλα σε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα οικονομικά φαινόμενα στην Ιταλία.
Η Lavazza είναι πλέον το ορόσημο στον τομέα της από άποψη την ποικιλία της γκάμας και των καναλιών διανομής του. Το σύστημα αποτελείται από: το σχεδιασμό και την κατασκευή του μηχανές, την παραγωγή προδοσολογημένων καψουλών, προμήθεια καψουλών σε χώρους εργασίας. Συνολικά, το σύστημα αντιπροσωπεύει μία από τις εταιρείες με έδρα το Τορίνο τις μεγαλύτερες βιομηχανικές και εμπορικές καινοτομίες όλων των εποχών.
Αυτή η βιομηχανική πραγματικότητα εκφράζεται άμεσα από τη Lavazza και έχει δημιουργήσει ένα ακόμη μεγαλύτερο δίκτυο βιομηχανιών. Αυτοί είναι οι προμηθευτές μας που έχουν δημιουργήσει πλήθος θέσεων εργασίας, εντός της ίδιας της εταιρείας, και στην Ιταλία ολόκληρη. Οι συνεργασίες επεκτείνονται σταδιακά και σε άλλες κύριες περιοχές του κόσμου. Στη Gattinara (κοντά στο Vercelli), υπήρχε ένα μεγάλο νέο εργοστάσιο υπεύθυνο καθαρά για την παραγωγή κάψουλας. Παρέχει θέσεις εργασίας για περίπου 460 άτομα (διευθυντές και
εργάτες εργοστασίου).
Το Settimo Torinese είναι το σπίτι του νέου Machine Division (θα ενσωματωθεί στο νέο Lavazza Innovation Center το 2010). Το τμήμα παρέχει θέσεις εργασίας για περίπου 35 άτομα (μηχανικοί, τεχνικοί και προσωπικό).
Σε όλο τον κόσμο, υπάρχουν διάσπαρτοι 3.000 διανομείς περισσότερες από σχεδόν 90 χώρες. Υπολογίζεται ότι γύρω 30.000 άτομα ασχολούνται με τη διανομή και την εξυπηρέτηση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε το έμμεσο (αλλά παρόλα αυτά σημαντική) αξία των ανθρώπων που απασχολούνται από το 5 Ιταλικές εταιρείες στις οποίες βασίζεται η Lavazza για την παραγωγή των διαφόρων μοντέλα των μηχανών του καφέ της.
Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, όλοι μας συμμετέχουμε στο σχεδιασμό, διαφήμιση, συσκευασία και φωτογραφία, οι άνθρωποι του οποίου οι μελέτες, τα σχέδια, τα κείμενα και οι εικόνες συνοδεύουν οι μηχανές καθώς ταξιδεύουν από το εργοστάσιο στο τα χέρια του πελάτη που μπορεί στη συνέχεια να καθίσει να απολαύσει τέλειο εσπρέσο με ηρεμία και ησυχία.
Το φθινόπωρο του 2009 κυκλοφόρησε ένα ενδιαφέρον βιβλίο από τον Antonio Barbangelo. Με τίτλο «Pausa Caffè. Il grande business della distribuzione automatica», το βιβλίο επιβεβαιώνει την κοινωνικοοικονομική αξία του καφέ βιομηχανία μηχανών. Είναι γεμάτο με στοιχεία και αριθμούς που δίνουν μια εικόνα στις αλλαγές συμπεριφοράς και στις νέες τεχνολογίες που οδηγούν αυτές τις νέες απαιτήσεις.
Αυτό μας φέρνει στην αξία του προγραμματισμού. Από νωρίς μηχανήματα σχεδιασμένα από τον Savino Balzano, μέχρι το ορόσημα που έθεσε ο Pininfarina, στο στυλ A Modo Mio Studio01 Design, και τα πραγματικά έργα που είναι αυτή τη στιγμή διατηρεί μια ολόκληρη ομάδα νέων διεθνών σχεδιαστών που εργάζονται σκληρά, τα έργα αντιπροσωπεύουν αστερισμός άστρων, μικρών και μεγάλων, που υποστηρίζονται από CMF (χρώματα, υλικά, φινιρίσματα), διεπαφή σχεδιασμού εμπειρογνώμονες, πρωτοτύπους και μηχανικούς.
Σε αυτό το ολοκληρωμένο σχέδιο σχεδιασμού, χαοτικό και συναρπαστικό με στροφές (όπως με κάθε φάση καινοτομίας, όταν είναι νέα Οι απαιτήσεις συσσωρεύονται με ταχεία ταχύτητα), υπάρχουν αρκετές μοντέλα που λάμπουν πιο έντονα από τα άλλα. Ίσως λόγω της εμφάνισής τους, των τεχνολογικών χαρακτηριστικών τους, καλός χρόνος, δύναμη ή ατομική έλξη, ξεχωρίζουν από τα άλλα και χαρακτηρίζουν ένα σημείο εν καιρώ, μια συγκεκριμένη τεχνολογία ή μια μορφή διανομής.
Είναι χάρη στον εμπεριστατωμένο, συγκρατημένο σχεδιασμό, τις τεχνικές και κατασκευαστικές δυνατότητες της Lavazza, ότι τα μηχανήματα της εταιρείας έχουν επιτύχει μια αξία που γίνεται όλο και πιο σπάνιο: ανθεκτικότητα.
Το μοντέλο τώρα γνωστό ως Matinée, μια εξέλιξη του τα μοντέλα του 1989, ήταν η πρώτη μηχανή κάψουλας εγκατεστημένα σε TGV και τρένα υψηλής ταχύτητας στην Ιταλία. Ακόμη και σήμερα, εξακολουθεί να λειτουργεί, χωρίς σκουριά, σε μια ολόκληρη σειρά από περιβάλλοντα. Το Pininfarina Espresso Point εξακολουθεί να λειτουργεί τόσο καλά και έχει τόση ζήτηση που έχουν σχέδια για την αντικατάστασή του βάζω σε αναμονή.
Εκτός από 3 ή 4 δευτερεύοντα μοντέλα, τα περισσότερα από τα τα μηχανήματα που σχεδίασε η Lavazza εξακολουθούν να παράγονται. Ακόμη πιο σημαντικό, τα περισσότερα από αυτά εξακολουθούν να λειτουργούν σήμερα. Σκεφτείτε μόνο, ότι στον απόηχο του μεγάλουκραχ του 1929 , οι Αμερικανοί βιομήχανοι πίστευαν ότι «η αγάπη του κοινού για ένα προϊόν θα πρέπει να εξαλειφθεί σχεδιάζοντας σκόπιμα την απαρχαιότητά του, είτε από το σχήμα του – εκεί έρχονται οι σχεδιαστές – ή η τεχνική ζωή του, έτσι ώστε η ίδια η έννοια της βιομηχανίας μπορεί να είναι εγγυημένη»: αυτό δίνει μας κάποια ιδέα για τη συνειδητή προσέγγιση της Lavazza βιομηχανία, μια προσέγγιση που από ορισμένες πλευρές είναι χαρακτηριστική του αγροτικού Πιεμόντε: μην πετάξετε κάτι αν είναι ακόμα λειτουργεί σωστά, από σεβασμό προς το περιβάλλον.
Από το 1990, όλοι έχουμε πετάξει, κατά μέσο όρο, 6 υπολογιστές, 15 τηλέφωνα (με ή χωρίς καλώδια, ή κινητά), 5 τηλεοράσεις και ισάριθμα ηχεία, 4 αυτοκίνητα, 3 ηλεκτρικές κουζίνες ή γκαζιού και φούρνους και 2 ή 3 πλυντήρια.
Το Matinée είναι ακόμα εκεί, φτιάχνει καφέ, ακόμα και το απόγευμα.
Αν χαλάσει, απλά καλέστε, θα έρθουν οι τεχνικοί έξω, θα επισκευάσουν το παλιό σας μηχάνημα και θα το φέρουν πίσω. Ονομάζεται υπηρεσία, αλλά δεν είναι τόσο απλό. Η Lavazza είναι μια μεγάλη εταιρεία. Αλλά έχει ακόμα όνομα και διεύθυνση. Δεν κρύβεται πίσω από επινοημένα ονόματα και φάντασμα μετόχους. Φέρει το όνομα μιας Οικογένειας από το Τορίνο που διευθύνει την εταιρεία για 115 χρόνια και τέσσερις γενιές, με μεγάλη περηφάνια και υπευθυνότητα. Όλοι γνωρίζουν πού να βρουν τη Lavazza. Αν είσαι πρόθυμος για να περιμένεις λίγο, μπορείς να έρθεις και για επίσκεψη!
Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός
Τώρα ας πάμε στη λεπτομέρεια. Ήρθε η ώρα για λίγη ιστορία.
Όπως κάθε γαλαξίας αντάξιος του ονόματος, η ιστορία της Lavazza και οι μηχανές κάψουλών της είχαν ρευστό, αδιάκριτο αρχές, πίσω στη δεκαετία του 1980. Το βιβλίο του Barbangelo (που αναφέρθηκε παραπάνω) εξιστορεί την ιστορία σε ένα κεφάλαιο με τίτλο «Η κάψουλα Lavazza πηγαίνει σε τροχιά”:
«Η μεγάλη έκρηξη στην αγορά OCS (Office Coffee Service) έγινε το 1983, με τη γέννηση του Uno Per, του πρώτου μηχανή για κάψουλες μίας δόσης. Το μηχανικό του σύστημα ήταν εξαιρετικά αξιόπιστη και μόνο ένα μοντέλο παρήχθη από την εταιρεία (επίσης ονομάζεται Uno Per) με έδρα την Gattinara (Vercelli) και με επικεφαλής τους Edoardo Macchi, Adriano Foglia και Franco Pavero. Το 1989 η Lavazza ήθελε να εδραιωθεί σταθερά στο αγορά αυτόματης διανομής και ανέλαβε την Uno Per που κυκλοφόρησε ξανά, αρχικά στην Ιταλία και στη συνέχεια στην ευρωπαϊκή αγορά.
Μέσω ενός συγκεκριμένου τμήματος πωλητών με επικεφαλής τον Michele Motterlini, Στη συνέχεια, η Lavazza λάνσαρε το σύστημα Espresso Point το οποίο αργότερα έγινε το εμπορικό σήμα της OCS του ιταλικού γίγαντα καφέ μηχανή κάψουλας.»
Ο πρώτος «διανομέας» της Lavazza είχε την ίδια αξία με τον το πρώτο νόμισμα του Σκρουτζ Μακ Ντακ! Ακόμη και το λογότυπο στο μπροστινό μέρος του μηχανήματος 1x — όπου x δείχνει έναν πολλαπλασιαστή και όχι ένα μυστήριο — φαίνεται να επικυρώστε την αρχική τιμή του αριθμού 1. Το μηχάνημα είναι ένα βασικό σχήμα κύβου, αλλά έχει τα πάντα πρέπει να φτιάξετε έναν καλό καφέ, αντικατοπτρίζοντας το κλασικό γραμμές:
«Αν είσαι όμορφος είσαι όμορφος, και αυτό είναι όλο. Αλλά αν είσαι καλός, είσαι αμέσως όμορφη».
Η απλότητά του μας θυμίζει τους υπολογιστές εκείνης της εποχής — τα Commodores και τα IBM — με τα πράσινα pixel τους που αντανακλούσε στα μάτια μας κάνοντάς μας να μοιάζουμε Αρειανοί.
Το 1x είναι ο σχεδιασμός του ελάχιστου: ένα φθηνό, βασικό κουτί με τεχνολογία μέσα: την ίδια αρχή που έχει εφαρμόζεται σε πλυντήρια ρούχων για 50 χρόνια. 10 από αυτά τα μηχανήματα εξακολουθούν να λειτουργούν σήμερα, και τα ίδια Οι ιδιοκτήτες είναι τόσο ευχαριστημένοι που ζήτησαν από τη Lavazza να το κρατήσει το τμήμα ανταλλακτικών και σέρβις ανοιχτό!
Με την εξαγορά της Uno Per έγινε η Vending Το τρίτο μεγαλύτερο τμήμα της Lavazza, μετά το Retail και το Ho.Re. Ca. Τότε είναι που ο πρώτος μας πρωταγωνιστής, ο Savino Balzano, μπαίνει στη σκηνή. Ένας εφευρέτης, μηχανική ιδιοφυΐα, διοικητής της αεροπορίας, αεροπόρος και επιχειρηματίας, Savino Balzano (ο οποίος πέθανε το 2007), ήταν ένας από εκείνους τους ανθρώπους των οποίων η κίνηση και Η επιχείρηση βοήθησε την Ιταλία να γίνει ξανά μεγάλη μετά τον κόσμο Πόλεμος Δεύτερος. Ανέκδοτα και μύθοι για τον Μπαλζάνο — τέτοια ως το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για μια μηχανή αποφλοίωσης ανανά — μπορεί εξακολουθούν να βρίσκονται στον κυβερνοχώρο σήμερα!
Ο Savino ήταν ο ιδρυτής της Balzano srl, και μαζί με τον Marco Zanuso που δημιουργήθηκε από τον καφέ Carmencita ποτ, το οποίο ξεκίνησε να παράγει στο Settimo Torinese, ένα από τα δύο εργοστάσια του Balzano, το 1979. Η παραγωγή της μηχανής 1x ανατέθηκε επίσης στην το ίδιο εργοστάσιο, και εκεί ήταν το δημιουργικό του Balzano Τα ταλέντα οδήγησαν στο να είναι η πρώτη μηχανή Lavazza 100%.
Παράγεται το 1989. Ονομάστηκε Lavazza Espresso Point, τα πρώτα χρόνια ήταν γνωστό με τη γενική ονομασία «Διανομέας» πριν λάβει την τελική του βάπτιση, το Γαλλικό Matinée. Αυτό το μηχάνημα αξίζει ιδιαίτερης αναφοράς. Η εμφάνιση της πρώτης έκδοσης, που παρήχθη το 1989, ήταν βασισμένο στο 1x, και είχε την ίδια απόδοση. Ήταν γνωστός ως «διανομέας κόκκινου κουμπιού»: παραλληλεπίπεδο με στρογγυλεμένες γωνίες, μπροστινό διανομέα και κόκκινο κουμπί “on”.
Το 1991 ο Savino Balzano παρουσίασε το “Balconcino” έκδοση, με το χαρακτηριστικό «μπαλκόνι» του που χρησιμοποιείται ως θερμαντήρας φλιτζανιών και γυαλισμένο ατσάλι, επίχρυσες λαβές. Ο χρυσός πρόσθεσε μια λάμψη στο χώρο εργασίας, ενώ το ο χάλυβας στα πλαϊνά τοιχώματα ήταν τόσο λείος που μπορούσες να δεις το δικό σου αντανάκλαση σε αυτό. Εκπέμπει ένα συμπαγές, ισχυρό, άφθαρτο δύναμη και μοιάζει σαν να δημιουργήθηκε από μαθητευόμενο του Vulcan, εκείνου του πρίγκιπα της εφαρμοσμένης μεταλλουργίας.
Δύο χρόνια αργότερα η μηχανή έγινε Espresso Point Το Balconcino con Vaporizzator, διαθέτει ένα ολοκαίνουργιο λέβητας που διοχέτευε ζεστό νερό, πλήρες με ατμό στόμιο. Λίγα χρόνια αργότερα έφτασε η «ηλεκτρονική» έκδοση, με ένα πληκτρολόγιο στο μπροστινό μέρος και αυτόματοι δοσομετρητές για κάλυψη η διεθνής αγορά που ήθελε μια μηχανή που έκανε καλό καπουτσίνο και έναν εσπρέσο που ήταν λιγότερο έντονος. Τώρα ονομαζόταν Matinée, ίσως λίγο ποιητικό άδεια που αναφέρεται στην επιθυμία για τον καλύτερο καφέ του ημέρα — η πρώτη του πρωινού. Ή ίσως ήταν μια αναφορά στους γαλλικούς σιδηροδρόμους που εγκατέστησαν το μηχανή στα TGV τους στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Αυτό μπορεί να είναι απλώς εικασίες, αλλά έχει κάποιες foundation, παρόλο που ο πιο πιθανός λόγος για την επιλογή του ονόματος θα αποκαλυφθεί στις επόμενες σελίδες…
Μετά από 5 ανανεώσεις, το τελευταίο μηχάνημα Matinée, κατασκευασμένο το 1998 δεν ήταν τόσο διαφορετικό από το πρώτο, και ήταν ακόμα αμέσως
ευδιάκριτος. Έντονη, δυνατή, σοβαρή, ανθεκτική, μηχανική και ουράνιος. Θα είχε βρει χάρη με τον Μαρινέτι και ίσως ακόμη και πρώιμος Sottsass (από την εποχή Olivetti), με το σερουλέν μέταλλο, τη φρέσκια, καθαρή βιομηχανική του εμφάνιση και το επίχρυσο που έλαμπε στο σκοτάδι.
Δυνατός, μαύρος, καφές Lavazza: Matinée!
Το σχέδιο EP Inox / Matinée ήταν επίσης το μηχάνημα που δημιούργησε το πρώτο σύστημα κάψουλας της Lavazza, τον Espresso Πρότυπο σημείου, όπως πιστοποιείται από τις δύο λέξεις από κάτω το εμπορικό σήμα, καθολικά κατανοητό, αυτό συνοψίστε τι ακριβώς είναι το μηχάνημα: ένα μέρος όπου
μπορείτε να πάρετε τον δικό σας ιταλικό εσπρέσο, στο σπίτι ή στο δουλειά. Εν τω μεταξύ, συμφωνία μεταξύ των δύο εταιρειών οδήγησε στην εξαγορά της Balzano srl από τη Lavazza spa στο 1992, και τα σχέδια για την κατασκευή ενός νέου εργοστασίου για την παραγωγή των μηχανών.
Για να μας καθοδηγήσει σε αυτήν την εικοσαετή δίνη έργων που περιλαμβάνει δεκάδες ανθρώπους, μερικούς των οποίων ήταν δύσκολο να εντοπιστούν, ρωτήσαμε κάποιον που παρά το σχετικά νεαρό της ηλικίας του είναι ένα ορυχείο ιστορικών πληροφοριών για τις μηχανές καφέ Lavazza: ο μηχανικός Alberto Fantinato, επικεφαλής του τμήματος Μηχανημάτων. Ήταν στη Lavazza σε όλη του τη ζωή. Θα μπορούσατε σχεδόν να πείτε ότι άρχισε να εργάζεται εκεί πριν ακόμη πατήσει το πόδι του μέσα στο εργοστάσιο, όπως ο ίδιος περιγράφει:
«Το 1989 τελείωνα το πτυχίο μου στο Πολυτεχνείο του Μιλάνου, με μια διατριβή για ένα έργο που ήταν παίρνοντας μορφή ακριβώς εκείνη την εποχή: η μεταφορά του εργοστασίου Balzano από το Settimo Torinese στο νέο εργοστάσιο στο Rondissone. Αποφοίτησα το 1990 και, εν μέρει χάρη στη διατριβή μου, την 1η Φεβρουαρίου. Το 1991 έπιασα δουλειά στη Lavazza, όπου γρήγορα ασχολήθηκα με την παραγωγή μηχανών και ξεκίνησα συνεργάζεται με τον Savino Balzano, έναν άνθρωπο με εξαιρετικές τεχνικές και σχεδιαστικές δεξιότητες. Δουλεύοντας μαζί του στο Εργοστάσιο Rondissone, ακολούθησα κάθε στάδιο των πρώτων μηχανών espresso, από το EP Inox έως το «Balconcino», η ηλεκτρονική έκδοση του οποίου ήταν τότε γνωστή ως Matinée. Τον θυμάμαι ήθελε να το ονομάσει Matinée επειδή η εισαγωγή ενός ηλεκτρονικού δοσομετρητή σε ένα σύστημα που Ο ήδη παρεχόμενος ατμός και το ζεστό νερό έκαναν το μηχάνημα το πρώτο που ενσωμάτωσε όλα όσα έχετε χρειάζεται για ένα πλήρες πρωινό: καφές, καπουτσίνο, latte macchiato αλλά και τσάι και άλλα ζεστά αναψυκτικά. Η ποικιλία των υπηρεσιών σε ένα τόσο μικρό μηχάνημα (πλάτους λιγότερο από 25 cm) ήταν απίστευτη καινοτομία εκείνη την εποχή. Η Savino είχε επίσης αναπτύξει μια σειρά από μεταλλικές οικιακές συσκευές χρησιμοποιήθηκε για πολυτελή ξενοδοχεία και νομίζω ότι ήθελε ένα όνομα που να σχετίζεται με αυτό».
H "Big L"
Το δεύτερο αστέρι στον αστερισμό μας σχεδιάστηκε σε 1992 από τον Mauro Zona, εξωτερικό σύμβουλο σχεδιασμού από την SGL, μια εταιρεία που παρήγαγε μικρά εγχώρια συσκευές. Ονομάστηκε ECL (Espresso e Cappuccino Lavazza), το το λογότυπο και το κεφαλαίο L ενσωματώνουν σαφή αναφορά στο μάρκα.
Το ECL ήταν λευκό, σύμφωνα με την παράδοση των μικρών συσκευές κουζίνας. Χρησιμοποίησε μια νέα κάψουλα διπλής δόσης σύστημα και είχε διπλή κεφαλή διανομής που μπορούσε ετοιμάζω δύο καφέδες ταυτόχρονα. Μετά την έναρξή του, το το μηχάνημα ανατέθηκε σε έναν μόνο διανομέα (NIMS
της Πάδοβας). Το χρώμα και το γεγονός ότι θα μπορούσε να κάνει δύο καφέδες εκείνη την εποχή, ήταν σαφείς ενδείξεις ότι η στόχευε οικογένειες και νοικοκυριά αγορά.
Ο ιδιαίτερα διακριτικός σχεδιασμός του αποσπάστηκε εντελώς από ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του σημερινού υπερμεγέθους κόσμος, όπου η αφθονία, η υπερβολή, η κοινοτοπία και οι απομιμήσεις αφθονούν. Με το λεπτό σχήμα του, μονότονο χρωματικός συνδυασμός (λευκό, μεταλλικό γκρι και ανθρακί) και τον λιτό, λειτουργικό βιομηχανικό σχεδιασμό του, το ECL/EL ξεχώριζε ένα μίλι μακριά και ονομαζόταν ευρέως ως μια μπότα του σκι (χάρη στο χαρακτηριστικό σχήμα L). Τα δυνατά του σημεία ήταν το συμπαγές μέγεθος, η ευκολία χρήσης και ακούραστη αποτελεσματικότητα. Με τον καιρό, η σειρά επεκτάθηκε σε περιλαμβάνουν μια έκδοση μίας δόσης, τον Espresso Lavazza EL, παραγωγής 1995. Ένα χρόνο αργότερα προσχώρησε η EL 3100, γνωστό ως Evoluzione. Συμπεριλαμβανομένων των παραλλαγών που παράγονται για αγορές του εξωτερικού, μοντέλα μεγάλων δεξαμενών και α
ειδική μηχανή που παράγεται αποκλειστικά για την Ελβετία, δημιουργήθηκαν όχι λιγότερες από 13 εκδόσεις. Το τελευταίο σχέδιο στη σειρά ήταν το EL 3200, που κυκλοφόρησε το 2004, το οποίο είχε νέο μεταλλικό φινίρισμα, βελτιωμένη απόδοση και ένα ενσωματωμένο σύστημα φίλτρου νερού. Το έργο εξελίχθηκε 11 χρόνια, ανάμεσα σε ανανεώσεις, εκτοξεύσεις, τροποποιήσεις και σειρές παραγωγής.
Οι δημοφιλείς ECL και EL, αναφέρονται χαϊδευτικά ως η «παλιά μπότα του σκι», έχει πέσει σταθερά στα γραφεία, σπίτια και άλλους δημόσιους χώρους. Το 60% των μηχανών εγκατεστημένα εξακολουθούν να λειτουργούν σήμερα, ανεξάρτητα από την αλλαγή μόδες. Μας αρέσει να το σκεφτόμαστε στους κήπους της Rossana Το Orlandi Space κατά τη διάρκεια της Εβδομάδας Σχεδίου του Μιλάνου, όπου βρισκόταν έξω σε ένα ταπεινό τραπέζι που στενάζει με νόστιμο φαγητό, παράγοντας φλιτζάνι μετά από φλιτζάνι τέλειο, ζεστό καφέ.
Pininfarina - καθαρό και απλό Espresso
Όπου κι αν πάτε στον κόσμο, αν μιλάτε για σχέδιο, αναφέρω την Pininfarina και όλοι καταλαβαίνουν. Για να πάρετε ένα Ακόμη πιο ξεκάθαρη εικόνα, πρέπει να επισκεφθείτε την Pininfarina αυτοπροσώπως. Τα αυτοκίνητα, τα τρένα, τα έπιπλα και άλλα αντικείμενα που σχεδιάστηκαν από Pininfarina πάνω από τρεις γενιές και εμφανίζεται στο δικό τους show room έχουν αντίκτυπο, ποικιλία και πολυπλοκότητα που θα βρείτε μόνο σε ένα μουσείο ιστορίας σχεδιασμού.
Ένα από τα πιο επιτυχημένα προϊόντα της Pininfarina είναι χωρίς αμφιβάλλω για το Lavazza Espresso Point. Κατασκευάστηκε για πρώτη φορά πάνω από 15 πριν από χρόνια, υπάρχουν 3 βασικές εκδόσεις του μηχανήματος, 90% εκ των οποίων λειτουργούν ακόμη και σήμερα. Στο πλαίσιο της μεγάλης ομάδας Pininfarina, το τμήμα είναι υπεύθυνο για το σχεδιασμό μη μεταφορικών προϊόντων και περιβαλλόντων είναι γνωστό ως Pininfarina Extra. Το τμήμα απασχολεί γύρω 20 άτομα και με τα χρόνια έχει δημιουργήσει μια στενή συνεργασία σχέση με τη Lavazza, σχεδιάζοντας και επανασχεδιάζοντας
αρκετές μηχανές από τα σημεία Espresso μέχρι το μεγάλη σειρά Lavazza BLUE και η πιο πρόσφατη Lavazza in Μαύρος.
Για να ανασυνθέσουμε αυτή την πολύ ιδιαίτερη σχεδιαστική σχέση, μαζί με τον προσωπικό μας οδηγό μηχανής, Alberto Fantinato, εμείς πραγματοποίησε μια σύντομη συνέντευξη με τον πρόεδρο της εταιρείας, Πάολο Πινινφαρίνα.
Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με τη Lavazza;
«Το 1993 ήταν πολύ καιρό πριν, οπότε δεν μπορώ να θυμηθώ ακριβώς, αλλά Μπορώ να πω ότι οι δύο εταιρείες ήρθαν σε επαφή από κοινός φίλος.”
Γιατί πιστεύετε ότι έγινε ο Espresso Point 2100 ένα εικονίδιο στον τομέα του αυτόματου καφέ κάψουλας διανομή;
«Νομίζω ότι το iconic είναι ένας καλός τρόπος για να περιγράψεις τη μηχανή. Το πρώτο σύστημα διανομής κάψουλας της Lavazza είχε εξαιρετικά μινιμαλιστικό σχέδιο. Στην πραγματικότητα δεν είχε σχεδόν κανένα σχέδιο: ήταν μεταλλικό μπλοκ του οποίου η εξαιρετικά μινιμαλιστική εμφάνιση υπαγορεύτηκε από αυτό λειτουργικότητα. Η μετάβαση στο πλαστικό μας επέτρεψε να αναπτύξουμε νέαχρώματα και φινιρίσματα (μπλε, πράσινο, γυαλισμένο και ματ) αλλά Μπορώ να πω ότι η πραγματική έμπνευση πίσω από το έργο ήταν η αναζήτηση του σωστού συμβιβασμού μεταξύ αυστηρών σχεδίαση και προσιτή λειτουργικότητα. Υπό αυτή την έννοια το Το πρώτο Espresso Point που σχεδιάσαμε, παρουσιάστηκε το 1995 η τέλεια ενσάρκωση της τέχνης του Pininfarina, από άποψη της καινοτομίας, της πολυπλοκότητας και της απλότητας. Αλλά κυρίως Σημαντικό είναι ότι αντιπροσώπευε την εικόνα της Lavazza από την άποψη της συμπαγής, εγκάρσια και φιλική προς τον καταναλωτή προσέγγιση».
Ποιο είναι το κλειδί για την επιτυχία μιας εργασιακής σχέσης που κράτησε 17 χρόνια;
«Όπως πολλοί από τους άλλους επιτυχημένους μακροπρόθεσμους της Pininfarina συνεργασίες (με Ferrari και Snaidero για παράδειγμα), το Η ουσία αυτού είναι η συνεχής αναζήτηση για καινοτόμο σχεδιασμός που αντανακλά τα χαρακτηριστικά και τις παραδόσεις μας συνεργάτες».
Πώς έχετε προσεγγίσει το σχεδιασμό διαφόρων καψουλών μηχανήματα, όσον αφορά την τοποθέτηση; Υπάρχει κύριος θέμα;
«Χωρίς να μπω σε πολλές τεχνικές λεπτομέρειες, η εμφάνιση του μηχανήματος μεταφέρει ένα απλό, ξεκάθαρο στυλ: το EP 2100 και τα ΜΠΛΕ μηχανήματα δεν έχουν τίποτα κοινό αλλά είναι αρκετά σαφώς δύο μηχανές σχεδιασμένες από τον Pininfarina για τη Lavazza. Έτσι Το Lavazza BLUE είναι ο τέλειος συνδυασμός καινοτομίας και συνέχειας. Όταν χρησιμοποιείτε το μηχάνημα κάθε μέρα, το εκτιμάτε πραγματικά την απλότητα και την ευκολία χρήσης του.
Μου αρέσει ιδιαίτερα μια λεπτομέρεια που προσωπικά προτάθηκε στην αρχή του έργου και στη συνέχεια είδε να γίνει μέρος της τυπικής παραγωγής: το διαφανές τμήμα στο πλευρά που σας επιτρέπει να δείτε τη στάθμη του νερού.”
Το τελευταίο σας έργο είναι ένα πολύ εντυπωσιακό, σκληρό μηχανή που μοιάζει σχεδόν ότι θα μπορούσε να είναι μέρος ενός Σετ “Star Wars”!
«Όπως όλα τα επιτυχημένα έργα, το Lavazza BLUE Pininfarina αποπνέει μεγάλη ζωντάνια και βρίσκεται σε διαρκή εξέλιξη. ‘Στα μαύρα’ εκφράζει τις αξίες των νέων προϊόντων που στοχεύουν στο νέα γενιά με γνώσεις τεχνολογίας. Είναι απόδειξη ότι ένα προϊόν με κλασικό, αρμονικό σχέδιο μπορεί εύκολα να μεταμορφωθεί σε μια ενημερωμένη, σύγχρονη έκδοση. Αν και μιλώντας του μετασχηματισμού είναι κάπως υποβάθμισή του, γιατί σε όλους προθέσεις και σκοπούς το «In Black» είναι ένα ολοκαίνουργιο προϊόν αυτής της μακροχρόνιας συνεργασίας».
Το Espresso Point είναι ένα υπέροχο κομμάτι αρχιτεκτονικής μινιατούρα, όπως ο ίδιος ο Pininfarina όρισε τη μηχανή όταν κυκλοφόρησε το 1995: «Η πύλη προς τον κόσμο του καφέ.» Συνάντησα για πρώτη φορά το μηχάνημα το 1996 όταν μου το ζητήθηκε γράψτε ένα άρθρο για το συμπλήρωμα «INTERNI» του Περιοδικό «Πανόραμα». Το παρομοίασα αμέσως με το Grande Arche στο Paris La Défense. Οι αναλογίες είναι παρόμοια, όπως ακριβώς είναι η είσοδος: ένα κατώφλι που ανοίγει προς ένα νέο όραμα της πρωτεύουσας, ή απελευθερώνει το άρωμα ενός ιταλικού καφέ σε κάθε πόλη και πόλη.
Λίγα χρόνια αργότερα, στο βιβλίο μου για το restyling, συμπεριέλαβα η μετάβαση από τον πρώτο Espresso από ανοξείδωτο χάλυβα Δείξτε το Matinée στη μηχανή Pininfarina, ως ένα παράδειγμα ενός restyle που ήταν κάτι περισσότερο από αισθητικό, αλλά και εξελικτική. Το Pininfarina Espresso Point έχει υποστεί πολλά αλλαγές και προσαρμογές κατά τη διάρκεια της 15χρονης καριέρας της.
Μετά το πρώτο EP 2100 (1995), με τα κλασικά πεζά γράμμα λογότυπο στο κέντρο, έγιναν περαιτέρω αλλαγές εισήχθη σταδιακά μέχρι να παραχθεί η τελευταία έκδοση το 1997. Αυτός ήταν ο μικροεπεξεργαστής EP 2302, που επιτρέπει δοσολογείτε τη θερμοκρασία και την ποσότητα του καφέ και
διαθέτει επίσης μια ελκυστικά φωτισμένη θήκη για κύπελλα. ο Το λογότυπο είναι πιο διακριτικά τοποθετημένο στο κάτω μέρος του δεξιά βάση της στήλης. Συνοδεύεται από το EP 2400 Cappuccinatore, που διανέμει ατμό, ελεύθερα ή σε ρυθμισμένα χρονικά διαστήματα.
Αλλά, εκτός από το σχεδιασμό του, εκλεπτυσμένο αλλά και λιτό την ίδια στιγμή όπως τα καλύτερα βιομηχανικά μηχανήματα, με εκείνα τα πριτσίνια που μπορεί να προέρχονταν από φορτηγό πλοίο ή ένα σετ Meccano, το Pininfarina Espresso Point έχει μια καθημερινή, ανθρώπινη διάσταση που την κάνει αληθινή, «ζωντανή» μηχανή. Όποιος έχει ταξιδέψει στην Ιταλία τα τελευταία χρόνια και είδαμε γραφεία, εργοστάσια, εργαστήρια, κομμωτήρια και σιδηροπωλεία θα έχουν είδα αυτό το σκοτεινό κουτί με τα φωτισμένα κουμπιά και να βράζει εσωτερικά, είτε στηρίζονται σε έναν πάγκο εργασίας, που υποστηρίζονται από αυτόν ψηλή βάση ή ασφαλισμένη με ζώνη ασφαλείας στα πούλμαν που χρησιμοποιούνται από τουρίστες και προσκυνητές που ταξιδεύουν στη Βενετία, τη Ρώμη ή Λούρδη. Μάλλον τους πρόσφερε έναν καφέ: ειλικρινής, αναζωογονητικό και ζεστό!!!
BLUE
Όπως πάντα, το έργο ξεκίνησε με τον καφέ: επιλογή από 4 χαρμάνια και γεύσεις, το ένα χωρίς καφεΐνη και ένα διαθέσιμο σε κάψουλες διπλής δόσης που παράγουν δύο εσπρέσο. Η σειρά επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει 14 ροφήματα μιας δόσης (τσάι, αφεψήματα, ζεστή σοκολάτα και consommé), προκειμένου να προσφέρουμε στους πελάτες μια πλήρη γκάμα των ζεστών ροφημάτων.
Στη συνέχεια, υπάρχει η τεχνική καινοτομία – Το νέο σύστημα εκχύλισης της Lavazza που φτιάχνει τον καφέ ιδιαίτερα κρεμώδες και γευστικό. Μετά υπάρχει το συνεργασία με τη Saeco, κορυφαίο Ιταλό κατασκευαστή μικρών μηχανών espresso (που αγόρασε η Philips το 2009). Τέλος, υπάρχει η εν εξελίξει συνεργασία σχεδιασμού με την Πινινφαρίνα. Τα νέα μηχανήματα, με τα περισσότερα τους σύνθετη, υψηλής απόδοσης τεχνολογία, μπορεί επίσης να είναι διανέμεται στο κανάλι OCS (Office Coffee Service), απευθύνεται σε γραφεία με περισσότερους από 15 υπαλλήλους και χρησιμοποιείται σε ξενοδοχεία και εστιατόρια που σερβίρουν πολύ καφέ, αλλά όχι αρκετά για να χρειαστούν τις μεγάλες μηχανές εσπρέσο χρησιμοποιείται σε μπαρ. Επίσης, με το μικρότερο μοντέλο της σειράς, το LB 1000, η Lavazza έκανε την είσοδό της στην οικογένεια και οικιακό τμήμα.
Πρέπει να θυμόμαστε ότι το σύστημα BLUE είναι πραγματικά καινοτόμος σχεδιασμός, προσφέροντας επίπεδο υπηρεσιών και λειτουργικότητα που οι ανταγωνιστές δεν μπόρεσαν ακόμη να κάνουν αγώνας. Αν και η υπηρεσία φαγητού και τα μηχανήματα αυτόματης πώλησης είναι δεν αποτελεί μέρος των στόχων αυτού του φορητού συστήματος, BLUE η τεχνολογία χρησιμοποιείται σε μηχανές διανομής που βρίσκονται σε πολυσύχναστους δημόσιους χώρους, που εγγυάται κορυφαία ποιότητα εσπρέσο.
Είναι παρόμοιο με την επιτυχημένη, δημοκρατική ιστορία της Coca Cola: Πρόεδρος των ΗΠΑ ή απλός άνθρωπος στο δρόμος — όλοι μπορούν να απολαύσουν το ίδιο προϊόν, την ίδια ποιότητα εγγυημένα! Όλα αυτά γίνονται δυνατά γιατί όπου κι αν τα βρείτε, η Lavazza είναι αυτόματη μέρα-νύχτα
οι μηχανές χρησιμοποιούν σφραγισμένες κάψουλες που κρατούν τον καφέ μέσα ελεγχόμενη ατμόσφαιρα, διατηρώντας όλη τη γεύση και άρωμα μέχρι να πέσει το υγρό στο φλιτζάνι. Σε αντίθεση, πολλά μηχανήματα αυτόματης πώλησης που χρησιμοποιούν αλεσμένο καφέ λειτουργούν υπάρχει κίνδυνος το προϊόν να χάσει μεγάλο μέρος της γεύσης του και άρωμα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Η ένταση, η γεύση και άρωμα καφέ είναι επίσης εγγυημένο από το αποκλειστικό ΜΠΛΕ σύστημα διανομής, στο οποίο περνά το νερό μέσω της κάψουλας η οποία είναι διάτρητη από μια ακίδα φίλτρο. Η μεταβολή της πίεσης μέσα στην κάψουλα δημιουργεί ένα «προέγχυμα» που εκμεταλλεύεται τη γεύση και το άρωμα σε το γεμάτο. Με αυτόν τον τρόπο οποιοσδήποτε άνθρωπος σε αυτόν τον ακτήμονα ο πλανήτης Γη στον οποίο είμαστε όλοι απλώς επιβάτες, μπορεί απολαύστε έναν κορυφαίας ποιότητας ιταλικό καφέ, πάντα φρέσκο και με σωλήνες ζεστό, από αυτό το τοτέμ κουμπιών, κωδικών και φώτων.
Η σειρά Pininfarina BLUE έχει τη μορφή δύο βασικών μοντέλα: το LB 1000, διαθέσιμο σε 6 χρώματα, και το μεγαλύτερες μηχανές LB 2000 και LB 2200, εκ των οποίων αρκετές παραλλαγές είναι διαθέσιμες. Τα δύο τελευταία μοντέλα έλαβαν λίφτινγκ και επιπλέον χαρακτηριστικά στις εκδόσεις LB 2300 και LB 2302. Ο σχεδιασμός τους έχει περιλάβει αρκετά βασικά στάδια, όπως εξήγησε ο ίδιος ο Paolo Pininfarina:
«Με το 1000, εξερευνήσαμε τον κόσμο του CFM (χρώματα, υλικά και φινιρίσματα), με επίστρωση πλαστικού ABS με μεταλλικό φινίρισμα και χρήση 6 διαφορετικών χρωμάτων, συμπεριλαμβανομένου του μπλε του η δάδα που χρησιμοποιήθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τορίνο το 2006, κόκκινο της Ferrari και χαλκός. Ο χαλκός αντικατοπτρίζει επίσης την τελευταία τάση στις κουζίνες, καθιστώντας το μηχάνημα ένα σχεδιαστικό χαρακτηριστικό που θα συνδυάζεται το περιβάλλον του σπιτιού. Εν τω μεταξύ η σειρά «2000» έχει ένα μεγαλύτερο, βαθύτερο σώμα επειδή περιέχει μια δεξαμενή 4 λίτρων — αρκετό νερό για περισσότερους από 100 εσπρέσο — και ένα συρτάρι που θα χωρέσει τον διπλάσιο αριθμό των χρησιμοποιημένων καψουλών. Επίσης
έχει έναν πιο εξελιγμένο, πολύπλοκο και εξελιγμένο κινητήρα. Αυτό είναι ο λόγος για τον περίπλοκο σχεδιασμό των εισαγωγών αέρα η πλευρά. Το 2300 έχει επίσης μια επανασχεδιασμένη διεπαφή με πλήκτρα μαλακής αφής και οθόνη.”
Lavazza & Guzzini
Δύο εταιρείες, δύο διεθνείς ιταλικές μάρκες, δύο οικογένειες που γνωρίζονται και σέβονται η μία την άλλη αποφασίζουν να το κάνουν συνεργαστείτε: μια ευτυχισμένη ιστορία από μόνη της.
Οι Lavazza (1895) και Guzzini (1912) είναι δύο ιστορικές επωνυμίες των οποίων η επιτυχία βασίζεται σε ένα έργο που έχει κατασκευαστεί υπομονετικά, βήμα βήμα. Από τη μια η άρθρωση τους το εγχείρημα είχε ισχυρές ρίζες στις αξίες της παράδοσης, Η ιταλική κουλτούρα και η πατρίδα των εταιρειών, και
από την άλλη, επανερμήνευσε με επιτυχία τα μοντέρνα στυλ και τάσεις προκειμένου να αγκαλιάσει τις νέες ευκαιρίες του το μέλλον. Η Lavazza ήταν η μηχανή του έργου, με το boiler, το σύστημα κάψουλας και την τεχνογνωσία του espresso.
Ο Guzzini χρησιμοποίησε το σχέδιο για να ντύσει αυτόν τον κινητήρα, έξυπνα σμιλεύοντας ένα νέο σώμα από χρωστικές ουσίες, πολυμερή και πλαστική ύλη. Η LB Guzzini, που ιδρύθηκε το 2006, είναι ένα τολμηρό παράδειγμα cobranding που οδήγησε σε πολλές νέες εξελίξεις. Πρώτον, υπάρχει η χειροκίνητη φόρτωση με το παραδοσιακό λαβή φίλτρου, έτσι ώστε όλοι να μπορούν να μιμηθούν τις ενέργειες του ένας πραγματικός barista. Στη συνέχεια, υπάρχει η δύναμη του καθαρού χρώματος: 4 φωτεινές και χαρούμενες αποχρώσεις που μεταμορφώνουν το μηχάνημα σε έναν χαρούμενο σύντροφο που θα κρατηθεί σε πλήρη θέα στη δικό σας κουζίνα.
Το σχήμα ξεφεύγει από τις λιτές, ανδρικές γραμμές των μηχανών του 20ου αιώνα και έχει πιο μαλακό, περισσότερο γυναικεία, πιο φιλική εμφάνιση. Για πρώτη φορά η εντολή δόθηκε σε έναν μη Ιταλό, σχεδιαστή Hiroshi Ono. ο αποστάσεις μεταξύ αυτών των δύο πολιτισμών, της Ιαπωνίας και της Ιταλίας,
περιορίστηκαν από το γεγονός ότι η πατρίδα του Ono έχει μια κουλτούρα πλούσια σε τελετουργική παράδοση, και μια ιδιαίτερη ευαισθησία στην αισθητική και τις γεύσεις.
Αφού ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του στην Ιαπωνία, ο Όνο μετακόμισε στην Μίλαν το 1994, σε ηλικία 26 ετών. Αφού δούλεψε για, λοιπόν συνεργαζόμενος με τον ταλαντούχο Τζορτζ Σόουντεν, με τον οποίο σχεδίασε διάφορες οικιακές συσκευές στο Guzzini Plus σειρά, ίδρυσε το δικό του στούντιο, το Happy Design, το 2001. Έτσι περιέγραψε την μηχανή του εσπρέσο:
«Στο σχεδιασμό της εμφάνισης, επικεντρώθηκα στην ιδέα του σχεδιασμού απλές, σαφείς, ουσιαστικές γραμμές. Νομίζω ότι η απλότητα είναι απαραίτητη
ώστε ένα μηχάνημα να ενσωματώνεται άψογα στο σπίτι.”
Ολοκληρώνει με λίγη δική του σκέψη, θυμίζοντας του κοάν, σύντομοι διαλογισμοί τυπικοί της φιλοσοφίας του Ζεν:
«Η ευχαρίστηση και η ευθυμία δεν έχουν τη δική τους μορφή. Αλλά η μορφή μπορεί κρύψτε την ευχαρίστηση και την ευθυμία».
Κατασκευασμένο στην Ιταλία από την SGL/Necta, παρουσίαση στο Guzzini’s στέκονται στο MACEF (Μιλάνο) και στο Maison&Object (Παρίσι), και λιανικής πώλησης σε κορυφαία ηλεκτρονικά είδη ευρείας κατανάλωσης και οικιακά είδη καταστήματα, η παιχνιδιάρικη αλλά λαμπερή εμφάνιση της LB Guzzini προανήγγειλε την αρχή μιας νέας σχέσης με τον καταναλωτής συστήματος κάψουλας, ο οποίος πλέον μπορεί να αγοράσει το δικό του μηχανή και να φτιάξει τον δικό του εσπρέσο στο σπίτι.
Δύο χρόνια μετά, θα γίνει επίσης μια μικρή τεχνική προσαρμογή επιτρέψτε στο μηχάνημα με την ίδια επωνυμία να “μεταναστεύσει” από ΜΠΛΕ κάψουλες σε αυτές του συστήματος A Modo Mio. Δύο μηχανές σε ένα: δύο οικογένειες, δύο μάρκες, δύο συστήματα, δύο ζωές!
Οι καιροί έχουν αλλάξει. Η ζήτηση για αυτοδημιούργητη εσπρέσο — σε σπίτια, κουζίνες, σαλόνια, ξενοδοχεία δωμάτια, γιοτ και φορτηγά κατασκήνωσης — αυξάνεται, τόσο στην Ιταλία και στο εξωτερικό για να απολαύσετε στο σπίτι. Αυτό είναι ένα σημείο καμπής που άνοιξε το δρόμο για την τρίτη μεγάλη βιομηχανία της Lavazza καινοτομία, που εισήχθη το 2007: το σύστημα A Modo Mio.
A Modo Mio
Η μηχανή A Modo Mio παρουσιάστηκε την άνοιξη. Μετά από δοκιμή σε χίλιες γευσιγνωσίες, δοκιμές, εμπόριο εκθέσεις και άλλες δημόσιες εκδηλώσεις τα Χριστούγεννα του 2007, ένα τεράστιο αριθμός μηχανημάτων είχε ήδη παραχθεί από την τέλος του 2009, επιβεβαιώνοντας την εγκυρότητα του προϊόντος και η διαίσθηση του Lavazza.
Ρωτήσαμε τον Αντιπρόεδρο και Μάρκετινγκ της εταιρείας Σκηνοθέτης, Giuseppe Lavazza (επίσης ο πιο ένθερμος υποστηρικτής του συστήματος A Modo Mio), για να εξηγήσει το διαίσθηση πίσω από αυτό το έργο. «Ας κάνουμε ένα βήμα πίσω. Οι πρώτες μας κάψουλες Espresso Point χρονολογούνται από το 1989: δύο κάψουλες μίας δόσης σε συρρικνωμένη συσκευασία. Αν εσύ χρησιμοποιήσατε μόνο ένα από αυτά, έπρεπε να χρησιμοποιήσετε το άλλο μέσα λίγες μέρες, διαφορετικά τα αρώματα του καφέ θα εξατμίζονταν. Το 2004, με τη δύναμη 15 ετών έρευνας και εμπειρία, λανσάραμε το ΜΠΛΕ: σφραγισμένο, ατομικά τυλιγμένο κάψουλες.
Συνειδητοποίησα μόνο πόσο ισχυρό ήταν το προϊόν μήνες αργότερα. Ένα βράδυ σταμάτησα να γεμίσω βενζίνη στο δρόμο της επιστροφής στο σπίτι, και ήπιαμε έναν καφέ από έναν δικό μας μηχανήματα αυτόματης πώλησης στον προαύλιο χώρο. Το ήπια και κατάλαβα ήταν το αγαπημένο μου είδος! Εκείνη την εποχή, είχα μόλις πάρει σπίτι μία από τις μηχανές Pininfarina LB 1000 και απολάμβανε έναν «espresso dolce» (αυτός στην καφέ κάψουλα) κάθε πρωί. Θυμάμαι ότι σκέφτηκα ότι ανακάλυψα ξανά το ίδιο φανταστική γεύση σε εκείνο το γκαράζ στη μέση του πουθενά ήταν καλός οιωνός. Οι αυτόματοι πωλητές είναι η απόλυτη δοκιμή για κάθε καφέ. Τα μηχανήματα είναι εκτεθειμένα στα στοιχεία και σε λειτουργία 24 ώρες το 24ωρο. Βλέπουν όλα αυτά συνεχίζει στο δρόμο. Αφού λοιπόν πήραμε ποιοτικό εσπρέσο σε χώρους εργασίας, σταθμούς και αεροδρόμια, το επόμενο πράγμα ήταν να προσφέρει την ίδια ποιότητα στο σπίτι, με μια μινιατούρα επαγγελματικό σύστημα. Το αποτέλεσμα ήταν το νέο A Modo Mio κάψουλες, ελαφριές και επανασυσκευασμένες για να γίνουν κατάλληλες για σούπερ μάρκετ λιανικής. Και το νέο μηχάνημα, συμπαγές και χαρούμενος, που δημιουργήθηκε σε συνεργασία με τη Saeco και μια ομάδα των σχεδιαστών».
Μαύρο, άσπρο και κόκκινο: η μηχανή A Modo Mio διαθέτει ένα προσιτή, χαρούμενη, “ποπ” έκκληση. Όπως η μουσική και τέχνη, όχι ελιτίστικη ή αποκλειστική. Μια μηχανή που θα μπορούσε να είναι κατανοητή από όλους. Με φιλική προς το χρήστη διεπαφή και διάφανη δεξαμενή, η μεγάλη λαβή μπορεί να φαίνεται λίγο ασυνήθιστο με την πρώτη ματιά, αλλά είναι σίγουρα διακριτικό.
Για να κατανοήσουμε πλήρως το σχέδιο, ρωτήσαμε τους δημιουργούς του στο StudioO1 Design — Patrizio Cionfoli, Diego Forasacco και ο Fabio Fieni — ο οποίος μας είπε περισσότερα για το έργο:
«Όλα ξεκίνησαν με έναν διαγωνισμό Saeco με πρόσκληση, στο που μας ζητήθηκε να σχεδιάσουμε μια οικιακή μηχανή εσπρέσο με βάση μια συγκεκριμένη τεχνολογία και διαστάσεις, αλλά χωρίς γνωρίζοντας την εταιρεία πελάτη. Υπήρχαν πέντε ή έξι συμμετοχές, και στο τέλος η Lavazza επέλεξε το σχέδιό μας. Μας αρέσει να δουλεύουμε σύμφωνα με την έννοια της «μνήμης», ενσωματώνοντας ίχνη της ιστορίας του βιομηχανικού σχεδιασμού στην εμφάνιση και την αίσθηση του η μηχανή. Με το στρογγυλεμένο, συμπαγές σχήμα και το γυαλιστερό χρώμιο εξαρτήματα, το A Modo Mio μας θυμίζει τη δεκαετία του 1970 και σας κάνει να σκεφτείτε ένα κασετόφωνο ή ένα πρώιμο φορητό ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ. Ο τρόπος που χαμηλώνετε τη λαβή για να φορτώσετε την κάψουλα είναι η ίδια χειρονομία που χρησιμοποιείται σε πολλές από τις διάσημες μηχανές χρησιμοποιήθηκε σε μπαρ κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’70, όπως το Faema… It’s all σχετικά με τη «χειρονομία» και ο μοχλός τονίζει την οριζόντια διάτρηση της κάψουλας. Στη συνέχεια, υπάρχουν άλλες λεπτομέρειες που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν προσέχουν καν, αλλά πράγματα που είμαστε εμείς πολύ ευχαριστημένος, όπως το γεγονός ότι η δεξαμενή έχει το ίδιο ακτίνα και καμπύλη όπως το σώμα του μηχανήματος.»
Η μηχανή Saeco παράγεται σε δύο εκδόσεις: Extra και το Premium, που έχει ηλεκτρονική θερμοκρασία συσκευή ελέγχου και ένα pannarello, ένα στόμιο ατμού που λειτουργεί σύμφωνα με την αρχή Venturi για την παραγωγή ενός εξαιρετικός αφρός γάλακτος. Αρχικά διαθέσιμο σε δύο χρώματα, από τον Απρίλιο του 2009 το Το Extra κυκλοφόρησε επίσης σε 4 φωτεινά και χαρούμενα αποχρώσεις: η Limited Edition.
Οι νέες μηχανές
Ένα Modo Mio ήταν μια ανάσα φρέσκου αέρα. Έφερε τη Lavazza μηχανή στα σπίτια μας. Εδώ και τρία τουλάχιστον χρόνια, όποτε μπαίνεις σε κατάστημα οικιακών συσκευών, καφέ οι μηχανές είναι τα πρώτα πράγματα που βλέπεις. Το A Modo Mio με Οι χαρακτηριστικές κάψουλες με έντονα χρώματα είναι πάντα στο σε πρώτο πλάνο. Ως απόδειξη του γεγονότος ότι οι κάψουλες A Modo Mio — επτά γεύσεις που προσδιορίζονται από επτά διαφορετικά χρώματα — αποτελούν πλέον καθιερωμένο πρότυπο, παράλληλα με τις μηχανές μπορείτε πλέον να δείτε ειδικές βάσεις για κάψουλες, οριζόντιες ή
Στυλ «tower», που δημιουργήθηκε και παράγεται από εταιρείες οικιακών ειδών.
Τα τρία συστήματα της Lavazza συνυπάρχουν αρμονικά. Καθε έχει το δικό του τμήμα της αγοράς, αν και κατά καιρούς αυτά τα τμήματα επικαλύπτονται. Η αγορά των νοικοκυριών μπορεί να βρει Κάψουλες Modo Mio στο σούπερ μάρκετ και κορυφαίο φαγητό καταστήματα, και οι άνθρωποι ανακαλύπτουν την ευχαρίστηση να έχουν έναν έτοιμο εσπρέσο στην άνεση του σπιτιού τους.
Η αλλαγή του τρόπου ζωής σημαίνει επίσης ότι είναι μακριά από το σπίτι η κατανάλωση αυξάνεται συνεχώς. Η ISTAT εκτιμά ότι σε 2008, για κάθε 10 ευρώ που δαπανάται για φαγητό και ποτό για το σπίτι κατανάλωσης, άλλα 4,70 ευρώ ξοδεύονται σε προϊόντα αγοράζονται σε μπαρ και καφετέριες. Το διάλειμμα για καφέ είναι πλέον ένα κοινωνικό φαινόμενο που έχει αποτέλεσε αντικείμενο διάφορων μελετών, και στην Ιταλία υπάρχει ακόμη και μια κωμική σειρά που ονομάζεται «Camera Café».
Στον πρόλογο του βιβλίου του, Vincenzo Perrone, Professor στη Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Bocconi, γράφει:
«Αυτές οι ίδιες μηχανές βοήθησαν να καταλυθεί η πρώτη κοινωνική δίκτυα. Οι άνθρωποι ανταλλάσσουν πληροφορίες, απόψεις, παράπονα και ευχές γύρω τους. Αποτελούν το σκηνικό για το άτυπο δίκτυο σχέσεων που κάνει μια εταιρεία συνεκτική, ζωντανή οντότητα.»
Το ίδιο βιβλίο βασίζεται σε δεδομένα που συγκέντρωσε η Confida (η Italian Automatic Distributors’ Association) που μας ενημερώνουν ότι το 2008, η ιταλική αγορά ζεστών ροφημάτων άξιζε 4,42 δισεκατομμύρια ευρώ. Ο καφές αντιπροσώπευε το 84,7% αυτής της ποσότητας. Περίπου το 90% των μηχανών καφέ στην Ιταλία βρίσκονται σε γραφεία και εργοστάσια. Το 2008, η αγορά OCS μετρούσε 1.635 εκατομμύρια μηχανήματα εγκατεστημένα.
Η πρόκληση που αντιμετωπίζει τώρα η κοινότητα της Lavazza (σίγουρα συνεκτικό και ζωντανό!) είναι να διατηρήσει τη θέση του στην ιταλική αγορά και να τονώσει το διεθνές προφίλ της. Έχουν γίνει μεγάλες προσπάθειες από το 2007, με νέα σχεδιαστές και καινοτόμα έργα, με στόχο σταδιακά επίτευξη αυτού του στόχου.
Αφιέρωμα στο Alighiero
Καθαρή, άθικτη λευκότητα. Πάγος. Ζάχαρη. Γάλα.
Στερεό, μονολιθικό και απαλό περίγραμμα, ένας συνδυασμός το iMac και το “March of the Penguins”.
Αυτή είναι μια ιστορία αγάπης. Δύο είδη αγάπης, όπως είπε Giuseppe Lavazza:
«Η αδερφή μου η Francesca είναι μεγάλη θαυμάστρια του μοντέρνο design, και το πάθος της για την τέχνη και τη φωτογραφία είναι κανένα μυστικό. Είχε έναν μικρό πίνακα του Alighiero Η Boetti, ένας από τους αγαπημένους της καλλιτέχνες όλων των εποχών. Η ύφανση κλάπηκε και ήταν ειλικρινά αναστατωμένη γι’ αυτό. Και ‘γώ το ίδιο σκέφτηκα μια έκπληξη για να την παρηγορήσω, και μια μέρα περπάτησα στο γραφείο της κρατώντας ένα μεγάλο κουτί. Της είπα «Κοίτα τι έχουμε για σένα!» Άνοιξε το κουτί και μέσα ήταν ένα λευκό μηχάνημα που έφερε τα γραφικά και τα γράμματα στο στυλ των έργων του Alighiero Boetti. Έμεινε κατάπληκτη και πολύ ευχαριστημένη, αλλά είναι επίσης κολλητή στις λεπτομέρειες επεσήμανε ότι ο Boetti συνήθιζε να γράφει κάθετα. απάντησα ‘Φυσικά, αλλά αυτό είναι φόρος τιμής, όχι απομίμηση!’ Αφού τότε η λευκή μηχανή ήταν πάντα πίσω από το γραφείο της. Είμαι σίγουρος ότι χαμογελάει όποτε το κοιτάζει».
Παραγωγή Brasilia και σχέδιο Maurizio Giordano, το EP 950 έφτασε αθόρυβα το 2008, αλλά με όλη τη δύναμη ενός φρέσκου, μινιμαλιστικού αλλά εκλεπτυσμένου προϊόντος μέρος του πρωτεύοντος κυκλώματος του συστήματος Espresso Point. Έκανε την εμφάνισή του με ταχύτητα ρεκόρ, καθώς ο σχεδιαστής του, Ο Giordano, μας λέει: «Τον Ιούλιο του 2007, η Brasilia μας ζήτησε να σχεδιάσουμε η ιδέα για μια μηχανή κάψουλας. Εμπνευστήκαμε από
το «γραφείο του μέλλοντος», με τεχνολογίες όπως η Apple και έπιπλα Vitra. Η Lavazza επέλεξε το σχέδιό μας στο τέλος του Δεκεμβρίου 2007. Μετά τη δοκιμή και την κατασκευή πρωτοτύπων, Η παραγωγή ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2008: 9 μήνες από την έναρξη έως φινίρισμα, απίστευτο! Χαιρόμαστε επίσης που στο τέλος, μετά 18 χρωματικές δοκιμές, η πρότασή μας έγινε δεκτή. είναι καθαρό, απλή, καθαρή λευκή μηχανή.”
Συμπαγές και απαραίτητο, φορτώνει από την κορυφή με α απλός ελιγμός και το ατσάλινο ακροφύσιο σχεδόν αναμειγνύεται στις ομαλές καμπύλες του ευρύχωρου ποτηροθήκης διαμέρισμα. Στα πλαϊνά, όπου τα διαφανή πάνελ αποκαλύπτουν το η στάθμη του νερού στη δεξαμενή, υπάρχει μια λεπτή έκπληξη: σχεδόν αόρατο λογότυπο της Lavazza λευκό σε λευκό, φόρος τιμής στον ευγενικό καλλιτέχνη του Πιεμόντε Alighiero Boetti (Τορίνο 1940 – Ρώμη 1994).
Η ανοδική πορεία των "εξωγήινων"
Απλώς κοιτάξτε τα καθώς βγαίνουν από τη γραμμή παραγωγής: λευκό από τη μια πλευρά, μαύρο από την άλλη. Προχωρούν, συμπαγής και ασταμάτητος. Η μια πλευρά του κεφαλιού τους και Τα σώματα καλύπτονται από μια γυαλιστερή θήκη, ενώ η άλλη πλευρά είναι ανοιχτό, αποκαλύπτοντας νεύρα, τσιπ και ηλεκτρόνια. Τα ανθρωπόμορφα χαρακτηριστικά του παλιού ECL είχαν περισσότερα να κάνει με τα πόδια, αλλά το νέο ECL 101 και το EP Maxi 1050 Dual είναι όλα σχετικά με το κεφάλι. Ρομποτικό, ανελέητα αποτελεσματικές αυγοκεφαλές σαν κάτι από το “Star Wars”.
Για να γνωρίσουμε τους Αρειανούς, δεχθήκαμε τον κύριο Φαντινάτο πρόσκληση για επίσκεψη σε ένα εργοστάσιο που δεν έχει καμία σχέση με το Άπω Ανατολή, και ό,τι έχει να κάνει με τον Brianza. Ιδρύθηκε το 1952, η IMPER (Industria Materie Plastiche e Resine) του Garbagnate διευθύνεται σήμερα από τον Gaetano Pagano, ένας επιχειρηματίας με μεγάλη καριέρα πίσω του. Να πω ότι είναι Ο ενθουσιασμός για τη δουλειά του είναι μια τεράστια υποτίμηση!
Με 252 πρέσες χύτευσης πλαστικών, το IMPER είναι ένα από τα τις μεγαλύτερες εταιρείες του είδους της στην Ευρώπη. Το εργοστάσιο σχεδιάζει και παράγει εξαρτήματα για την αυτοκινητοβιομηχανία, αγορές ηλεκτρικών συσκευών, δωματίων και επίπλων.
Στο πλαίσιο μιας συμφωνίας συνεργασίας που υπογράφηκε το 2008, το σύστημα Point: το ECL 101, το EP MAXI 1050 Dual και η νέα Lavazza in Black (περισσότερα σε μια στιγμή). ο Τα ECL 101 και Lavazza in Black διανέμονται αποκλειστικά από το NIMS.
Alberto Fantinato: «Χάρη στις προσπάθειες της IMPER, μπορούμε εκτελέστε ολόκληρη τη διαδικασία στην Ιταλία, πολύ αποτελεσματικά. Σε δύο μόνο χρόνια έχουμε επιτύχει μια αξιοσημείωτη απόδοση. Πάνω από Έχουν παραχθεί 200.000 μηχανές».
Χάρη στην εμπειρία και την προστιθέμενη αξία που προσφέρει Gaetano Pagano, ο οποίος διαθέτει επίσης εταιρείες που δραστηριοποιούνται σε μεταλλουργία και τον ιατρικό τομέα, διεργασίες IMPER υψηλά ποιοτικά πολυμερή που παρέχονται από την General Electric, η οποία μπορεί δίνουν ειδικά φινιρίσματα και ιδιότητες στο πολυανθρακικό. ο Τα πλαστικά κελύφη μπορούν επίσης να υποστούν επεξεργασία με μια γνωστή διαδικασία ως ψεκασμό, κατά την οποία καλύπτονται με α μικροστοιβάδα μετάλλου, όπως εξήγησε ο ίδιος ο κ. Pagano:
«Η μεταλλική επίστρωση λαμβάνεται με τη μεταφορά ηλεκτρονίων σε α περιβάλλον κενού με μαγνητικό πεδίο χαμηλής συχνότητας.»
Οι δοκιμές οδήγησαν σε πρωτότυπα, επί του παρόντος εφάπαξ, επικαλυμμένα εξ ολοκλήρου με χρυσό και ασήμι φινιρίσματα.
Κοιτάζοντάς τα μπροστά ή πλάγια, με την επίδραση του νερό πίσω από το καπνιστό διαφανές πλαστικό και το αντανάκλαση από τα φώτα στα οβάλ σχήματα κεφάλια, το οι μηχανές μοιάζουν με τις ναυαρχίδες της πανίσχυρης Espresso διαστημικός στόλος! Τα μηχανήματα σχεδιάστηκαν από τον Gianluca Nigro από την Ινστιτούτο MR&D, μια εταιρεία σχεδιασμού από την Gallarate. Το ECL Το 101 (2008) και το EP Maxi 1050 Dual (2009) χρησιμοποιούν και τα δύο κάψουλες διπλής δόσης αλλά έχουν διαφορετικά συστήματα διανομής.
Το Dual έχει επίσης ένα διπλό κουμπί (εξ ου και το όνομα), με ένα εικονίδιο για το μικρό φλιτζάνι εσπρέσο και μεγάλο φλιτζάνι για φίλτρο καφές χωρίς κρέμα, πολύ δημοφιλής στη Βόρεια Ευρώπη. Αυτά τα νέα μηχανήματα, που έχουν το δύσκολο έργο σταδιακής αντικατάστασης του δυσκίνητου ECL (τώρα
μη βιώσιμο λόγω γήρανσης υλικών και εξαρτήματα), έχουν την ίδια γωνία «L» και αποδείχθηκε ότι είναι ένα στιγμιαίο χτύπημα στο κοινό.
Ασπρο και μαύρο.
Ασήμι και Χρυσό.
Σχέδιο, μόδα και 100% ιταλικό στυλ.
Η μαύρη Pininfarina
Αρρενωπός, λιτός, νέος και hi-tech. Έξι χρόνια μετά το LB 1000, το Pininfarina Studio έκανε αίτησητα δημιουργικά του ταλέντα σε αυτό το νέο μηχάνημα. Σαν κίτρινο Ferrari, βαφτίστηκε αμέσως Lavazza in Black. Το σχήμα και η μορφή είναι σχεδόν πανομοιότυπα με αυτό προκατόχου, αλλά φαίνεται ότι ανήκει σε άλλο διάσταση χώρου και χρόνου. Οπως ήδη αναφέρθηκε του Paolo Pininfarina, είναι απόδειξη ότι ένα προϊόν με α Ο κλασικός, αρμονικός σχεδιασμός μπορεί εύκολα να μεταμορφωθεί σε μια ενημερωμένη, σύγχρονη έκδοση.
Ξεχωρίζει από τις σκιές ή στον χώρο ανάπαυσης του προσωπικού, χάρη στο γυαλιστερό πολυανθρακικό, μορφοποιημένο με τεχνογνωσία από την IMPER. Η πλάγια όψη του νερού (ένα πολύ παλιό και φυσικό αποτέλεσμα στο οποίο ο Peter Greenaway αποδίδει το μισό η ελκυστικότητα των ταινιών του), μέσα στο οποίο υπάρχει ένα κορυφαίας ποιότητας φίλτρο Brita, προσθέτει μια αίσθηση δύναμης και αξιοπιστίας στο σύνολο. Φυσικά, κάτω από το καπό υπάρχει ένα νέο κινητήρα που οι τεχνικοί είναι σε θέση να κατανοήσουν καλά: ηλεκτρονικός έλεγχος θερμοκρασίας που σημαίνει βελτιωμένος απόδοση στο φλιτζάνι, ένα σύστημα εξοικονόμησης ενέργειας αντί για τον παλιό διακόπτη on-off, και μια αφαιρούμενη ακίδα μονάδα για απλοποίηση της συντήρησης. Χωρίς να ξεχνάμε το μεγαλύτερο δεξαμενή, μεγαλύτερο συρτάρι κάψουλας απορριμμάτων και ανανεωμένος χρήστης διεπαφή που περιλαμβάνει επίσης ακουστικές ειδοποιήσεις.
Η εξαιρετικά προηγμένη τεχνολογία ημέρας και νύχτας είναι τέλεια ενσωματωμένο σε μια δυνατή, επιθετική εμφάνιση. Εν ολίγοις: η έκδοση του EP Maxi Gold έκανε κάποιους σκεφτείτε τον Obi-Wan Kenobi, τον κύριο Τζεντάι, ενώ τον Lavazza στο Μαύρο συνδέθηκε αμέσως με τον Darth Vader, λόρδο
του σκότους!
Η Workshop 3D Lavazza Coffee Machine
Η αυξανόμενη διεθνής ζήτηση για καφέ εσπρέσο και την ικανότητα της Lavazza να εκμεταλλεύεται και τις τρεις διανομές τα κανάλια στο έπακρο οδήγησαν την εταιρεία να το πάρει σχέση με τον κόσμο του σχεδιασμού σε ένα νέο επίπεδο, με το στόχος της δημιουργίας ενός ενημερωμένου, καλά τμηματοποιημένου σειρά μηχανημάτων.
Η 18η Δεκεμβρίου 2007 ήταν η ημερομηνία για το «Workshop 3D.sign Lavazza Coffee Machine» που πραγματοποιήθηκε στο Τορίνο και συμμετείχαν έξι ομάδες νέων σχεδιαστών: Enrico Azzimonti, Delineo Design, Elastico Disegno, Marco Merendi, Setsu και Shinobu Ito και Marco Zito. Για να σας δώσω μια ιδέα για το τι αφορούσε η εκδήλωση, εδώ είναι ένα απόσπασμα από το σχέδιο σχεδίασης:
«Αυτό που θέλουμε από τους σχεδιαστές. Για να σχεδιάσετε 3 μοντέλα διαφορετικών μηχανών (ένα μοντέλο για κάθε σύστημα). Κάθε μοντέλο πρέπει να αντικατοπτρίζει τη θέση του το μεμονωμένο εμπορικό σήμα και να είναι σε θέση να δημιουργήσει ένα σύμπαν για το σύστημα, που σχετίζεται με τις λέξεις-κλειδιά και τις αξίες του. Οι μηχανές χρησιμοποιώντας τις κάψουλες Lavazza BLUE και Lavazza Espresso Point θα προορίζεται για το SOHO (Γραφείο Εσωτερικών Μικρών Γραφείων) τμήμα, ενώ όσοι χρησιμοποιούν το A Modo Mio θα κρατηθούν για το τμήμα HOME.”
Στις αρχές Φεβρουαρίου 2008 οι σχεδιαστές επέστρεψαν στο Τορίνο να παρουσιάσουν τα σχέδιά τους. Αν και η Lavazza είχε χρησιμοποιήσει η ιδέα του εργαστηρίου για πολλά από τα σχέδιά του, τα 17 νέα Οι έννοιες που παρατάχθηκαν όλες ταυτόχρονα ήταν ακόμα πολύ εντυπωσιακό θέαμα. Στους μήνες που ακολούθησαν, η εταιρεία αποφάσισε στα σχέδια που παρουσίασαν οι Azzimonti, Elastico και Merendi, στη συνέχεια ξεκίνησε τις μελέτες σκοπιμότητας με την Τομέας Μηχανημάτων και οι επιλεγμένοι εξωτερικοί ανάδοχοι. Δύο χρόνια αργότερα, όλα τα σχέδια εξακολουθούν να παρουσιάζουν ενδιαφέρον, οπότε το Η εταιρεία τα κρατά μυστικά. Φυσικά, μερικά από είναι λίγο πολύ «παιχνιδιάρικα» ενώ άλλοι είναι λίγο πολύ λιτός. Ήταν δύσκολο για τους σχεδιαστές να το καταλάβουν διαφορές μεταξύ των τριών καναλιών πωλήσεων και των τρεις κάψουλες. Ίσως — εν αναμονή ενός μέλλοντος τάση — πολλά από τα σχέδια μπορούν να αλλάξουν από ένα περιβάλλον σε άλλο.
Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση μια μηχανή του Μάρκο Zito, με εξαιρετικά καθαρές γραμμές και ρετρό ατμό πόμολο που θα μπορούσε να είχε σχεδιαστεί από τον Naoto Fukasawa. Είναι τόσο απλό που φαίνεται σχεδόν ταπεινό, αλλά στην πραγματικότητα είναι τόσο εξελιγμένο που δεν είναι ακόμα έτοιμο να αντιμετωπίσει το κοινό.
Εργαστήριο για το νέα Modo Mio Braccetto
Ενώ τα πρωτότυπα για τα τέσσερα ή πέντε πιθανά μοντέλα έπαιρναν μορφή, μια άλλη απαίτηση φούσκαρε με την τυπική ενέργεια του καφέ: έπρεπε να σχεδιάσουμε ένα νέο Μηχάνημα λαβής φίλτρου συμβατό με το A Modo Mio Σύστημα! Χωρίς άλλη καθυστέρηση, οι τρεις νικητές από το προηγούμενος γύρος κλήθηκαν, μαζί με Raffaella Mangiarotti και Matteo Bazzicalupo από το Στούντιο Deep Design.
Στις 23 Σεπτεμβρίου 2008, πραγματοποιήθηκε ένα δεύτερο εργαστήριο, επίσης στο Τορίνο, όπου δόθηκε στους σχεδιαστές το μάρκετινγκ και παρουσίαση της εξαγωγής τεχνολογία. Με λίγα λόγια, τα αιτήματα ήταν λίγα, αλλά ξεκάθαρα: το το μηχάνημα έπρεπε να είναι αρκετά μικρό για να χωράει στην κουζίνα, έπρεπε να χρησιμοποιήσει τη χειροκίνητη θήκη φίλτρου, έπρεπε κοστίζει λιγότερο από το αυτόματο σύστημα A Modo Mio και έπρεπε να είναι ελκυστική και «προσιτή».
Μόλις ένα μήνα αργότερα, τα τέσσερα στούντιο σχεδιασμού ζήτησαν να πάρουν μέρος του εργαστηρίου παρουσίασε 10 νέες ιδέες, εκ των οποίων Το ένα, του Elastico Disegno, εξετάστηκε αμέσως ένας διεκδικητής. Ένα άλλο, του Μάρκο Μερέντι, επιφυλάχθηκε για το μέλλον. Για άλλη μια φορά το εργαστήριο ήταν εστία ιδεών, δημιουργώντας έναν καταιγισμό προτάσεων, σχημάτων, διαθέσεις και ερμηνείες του brand Lavazza, το εικόνα προϊόντων ιταλικής παραγωγής και κατανάλωσης εσπρέσο συνήθειες. Η ενέργεια και η ορμή των σχεδιαστών ήταν τέτοια που το μηχανοστάσιο τέθηκε υπό πίεση. Γρήγορες δοκιμές διεξήχθησαν σε υλικά, φινιρίσματα, καλούπια, βάρη και μέτρα. Μόλις 12 μήνες μετά το εργαστήριο που πραγματοποιήθηκε, το μοντέλο που παρουσίασε η Elastico Disegno, ονομάστηκε Το Piccina και κατασκευάστηκε από τη Saeco, ήταν έτοιμο να κατασκευαστεί κάνει το ντεμπούτο του στα σπίτια των ανθρώπων!
Piccina
Το Piccina είναι μια μηχανή που φτιάχνει υπέροχο εσπρέσο σε μικροσκοπικό χώρο! Το σύστημα βάσης/λαβής φίλτρου, δοκιμάστηκε και δοκιμάστηκε ξανά
και πάλι πάνω από έναν αιώνα σε κάθε μπαρ στην Ιταλία, κρατά η μετάβαση από το ζεστό νερό στον καφέ στο φλιτζάνι σε ελάχιστο, με εξαιρετικά αποτελέσματα όπως και με ένα επαγγελματικό μηχάνημα.
Το Piccina χρησιμοποιεί το σύστημα A Modo Mio και με οι κάψουλες νέας γενιάς ο καφές είναι ήδη καλά συμπιεσμένο, έτσι ώστε να μην υπάρχει πλέον ένα συμπαγές μεταλλικό τάμπερ απαραίτητο (σε μηχανές ράβδου το tamper βοηθά στην άσκηση πίεση και κάνουν τον καφέ πιο συμπαγή). Αυτό οδήγησε στην αναζήτηση για ένα ελαφρύ σχέδιο με αποτελεσματική χρήση υλικών και ενέργειας, που συμβολίζουν μια «φωλιά» τριγύρω που μπορούν να συγκεντρωθούν η οικογένεια και οι φίλοι, όπως περιγράφεται από Sara Dal Gallo και Guido Cherici από το Elastico Disegno:
«Η Piccina είναι μια ζεστή φωλιά που κρατά τα φλιτζάνια ζεστά, έτοιμα για τον καφέ. Είναι σαν ένα δέντρο που μπορεί να μεγαλώσει, να τυλίξει και προστατέψτε τη φωλιά, δίνοντας ζωή μέσα από το νερό, αυτό είναι πάντα ορατός.”
Ξεκίνησε εγκαίρως για τα Χριστούγεννα του 2009, για πρώτη φορά στο γήινο, αμμώδεις αποχρώσεις με απαλό, ματ φινίρισμα που αντανακλάται η ιδέα της φωλιάς, την άνοιξη του 2010 το A Modo Mio Piccina έγινε προεπισκόπηση σε μια σειρά από ζεστά, ελκυστικά λουλουδάτα χρώματα, που συνοδεύουν τις ξυλώδεις, περιβόλι αποχρώσεις και τους τροπικούς τόνους του καφέ.
Μόλις 18,7 cm πλάτος, με απαλή καμπυλότητα, φιλόξενο, ομαλά στρογγυλεμένο σχήμα και διάφανο 1,4 λίτρων δεξαμενή, το Piccina, παρά το γεγονός ότι είναι ένα βασικό μηχάνημα, έχει επίσης ακροφύσιο ατμού και “κουβούκλιο” που θερμαίνει κύπελλα — ένα μικροσκοπικό οικιακό μπαρ. Μια φωλιά τεχνολογίας, η φύση και σχεδιασμός, με βάρος μόλις 3,7 κιλά.
Chiara
Το LB 850 είναι η τελευταία προσθήκη στη σειρά των μικρών χειροκίνητα μηχανήματα με χειρολαβή φίλτρου που χρησιμοποιούν το ΜΠΛΕ Σύστημα. Προορίζεται να συνοδεύσει την LB Guzzini του 2006 και το άτιτλο LB800 (2004).
Σχεδιασμένο από τον Enrico Azzimonti, το νέο LB 850 Chiara η μηχανή εσπρέσο είναι μια συγκέντρωση καθαρότητας και ενέργεια. Σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου του σχεδιαστή: «Είναι τεχνολογικός πύργος που συνδυάζει την αγνότητα και τη δύναμη του νερό με την ενέργεια και το άρωμα του καφέ — ένα εργοστάσιο υγρών αρωμάτων που αναδεύουν πολύτιμες σταγόνες Lavazza εσπρέσο στο φλιτζάνι».
Η Κιάρα είναι απλή, σαν το νερό που την τυλίγει κυλινδρική καρδιά της μηχανής. Το κλασικό, σχεδόν διαχρονικό σχήμα του LB 850 είναι επηρεασμένος από την εποχή του ογδόντα, αλλά το πληκτρολόγιο που μοιάζει με κινούμενα σχέδια του δίνει έναν ελαφρώς φουτουριστικό αέρα. Για να το κάνω ακόμα περισσότερο προσιτή, ανάλαφρη και κοντά στο «καθολικό design» έννοια που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και να γίνει κατανοητή από όλους, ο σχεδιαστής έχει τρυπώσει το φίλτρο λαβή και μοχλός ατμού σαν τη λαβή ενός φλιτζανιού.
Lavazza Time
Η πιο πρόσφατη μηχανή είναι ένα Espresso Point: το τέλος και η αρχή. Δημιουργήθηκε από έναν Ιταλο-Ολλανδό σχεδιαστής, Μάρκο Μερέντι, μοτοσικλετιστής και ακαταμάχητος windsurfer. Ο παππούς του από τη μητέρα του, διευθυντής στη Philips, έδωσε τον έχει πάθος για τις οικιακές συσκευές ενώ ο πατέρας του, ξενοδόχος και εστιάτορας από τη Φαέντζα, μετέδωσε την κουλτούρα της υπηρεσίας. Έχει αναπτύξει τη δική του εξειδίκευση στη χρήση του παιχνίδι φωτός και σκιών για καλό αποτέλεσμα στο σχεδιασμό. Το ευρωπαϊκό του υπόβαθρο σε συνδυασμό με την εμπειρία και η ζωτικότητα της Lavazza δημιούργησε μια μηχανή μας time: a Lavazza Time, σύμφωνα με τα λόγια του M.M. ο ίδιος:
«Σκέφτηκα τα πράγματα που μου αρέσουν. Ιταλικό σχέδιο, εικόνες, απλές γεωμετρίες, καθαρές φόρμες, γραμμές της ιταλικής αρχιτεκτονικής της δεκαετίας του 1930, το σχήμα ζυμαρικών, σαλάμι και κολοκυθάκια γεμιστά… Σκέφτηκα οτιδήποτε έχει επιφάνεια, δέρμα, ένα μέσα και ένα έξω, γεμάτα και άδεια μέρη, ένα φως και σκιά. Σκέφτηκα τα τραχιά και λεία, ματ και αδιαφανή, υφή και ανακούφιση. Σκέφτηκα τους ανθρώπους και τους χώρους στους οποίους κινούνται.
Σκέφτηκα τον χρόνο, τις μικρές λεπτομέρειες, τους αριθμούς, την καθημερινότητα χειρονομίες, το τελετουργικό του καφέ που μας συνοδεύει μέσα από τη ζωή. Ο καφές ως μεταφορά για το πέρασμα του χρόνου.»
Χωρίς να λείπουν οι αναφορές στα ιταλικά σχέδια του τη δεκαετία του εξήντα, ο ηλεκτρο-μινιμαλισμός του Braun ή ο βαθμονομημένη σχεδίαση μικρών λευκών συσκευών με στυλ Jasper Morrison, αυτό το μηχάνημα είναι το πιο λαμπερό στην αγορά. Έχει το δύσκολο έργο να κατακτήσει το νέο, νεανικό τμήμα γραφείων. Είναι σίγουρο ότι θα βοηθηθεί από το εκλεπτυσμένο στυλ και την ευρεία απήχησή του που προέρχεται από τις καθαρές, καινοτόμες γραμμές του, ελαφρύ αλλά συμπαγές σώμα, υλικά μαλακής τεχνολογίας και χρωματικές αντιθέσεις, και ευανάγνωστη διεπαφή.
Επίλογος
Φτάσαμε στο τέλος, ένα ενδιάμεσο μεταξύ των 7.665 μέρες του χθες και του αύριο.
Οι μηχανές μας ονειρεύονται, κοιμούνται και αναστενάζουν ήσυχα, όπως κι αυτοί σταθείτε κοντά. Στη συνέχεια, ξαφνικά συγχωνεύονται σε ένα οικείο όραμα, όχι σε ένα κρύα, ανώνυμη μητρόπολη αλλά ένα ανθρώπινο όραμα φτιαγμένο από ψηλά, χαμηλά, αριστουργήματα και συνηθισμένα κτίρια,
αγροκτήματα, πολυτελείς βίλες, φανάρια, κυπαρίσσια, καθεδρικούς ναούς και αποθήκες. Ένα ιταλικό τοπίο, μοναδικό και αδιαμφισβήτητο.
Εκεί που ζει ο Χρόνος.
Εκεί που ζει η Lavazza και που έχει ο καφές εσπρέσο ήταν στο σπίτι για 115 χρόνια.
Σε αυτό το τοπίο οι έντιμες, εργατικές εταιρείες της Ιταλίας, με συμπόνια για τους ανθρώπους που έχουν εργαστεί για γενιές, αποτελώντας αναπόσπαστο μέρος της κοινωνίας κινήσεις και αλλαγές.
Εταιρείες όπως αυτές στη συνέχεια αναφέρονται στη σελίδα 160 σχολικού εγχειριδίου, σε μια παράγραφο με τίτλο «Σύμβολα μιας εποχής», δίπλα σε ένα ασπρόμαυρο φωτογραφία «Μια απεργία στη Ρώμη» (1895), πίνακας του Pelizza da Volpedo, «Il Quarto Stato» (1901), εμπνευσμένο από την ίδια φωτογραφία και τέλος η διαφήμιση της Lavazza εκστρατεία «Νέοι άνδρες εισέρχονται στον κόσμο της εργασίας» (2000), με την ίδια σκηνή με τον πίνακα, αλλά αντί από τους εργάτες υπάρχουν νεαροί υπάλληλοι γραφείου, ένας από τους που κουμπώνει το Pininfarina Espresso Point.
Φτάσαμε σε ένα τέλος, αλλά όχι οριστικό.
Ίσως, βλέποντας ότι έχουμε προσεγγίσει το θέμα μέσα από τα μάτια ενός σχεδιαστή, μπορούμε όλοι να τα δούμε αυτά μηχανές με το κριτικό μάτι ενός από τους πατέρες του μοντέρνο σχεδιασμό, και να βγάλουμε τα δικά μας συμπεράσματα.
Ο καλός σχεδιασμός είναι καινοτόμος.
Ο καλός σχεδιασμός κάνει μια υπηρεσία χρήσιμη.
Ο καλός σχεδιασμός είναι αισθητικός.
Ο καλός σχεδιασμός κάνει μια υπηρεσία κατανοητή.
Ο καλός σχεδιασμός είναι διακριτικός.
Ο καλός σχεδιασμός είναι ειλικρινής.
Ο καλός σχεδιασμός έχει μεγάλη διάρκεια.
Ο καλός σχεδιασμός είναι λεπτομερής μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια.
Ο καλός σχεδιασμός είναι όσο το δυνατόν μικρότερος σχεδιασμός.
Πληροί αυτό ή εκείνο το μηχάνημα κάποιο από αυτά Χαρακτηριστικά? Ναι ή όχι — εσείς αποφασίζετε!
Προφανώς, δεν πρόκειται μόνο για το σχεδιασμό. Είδαμε ότι τα μηχανήματα και τα συστήματα της Lavazza —
«Η ιταλική τέχνη του αυτο-παρασκευασμένου εσπρέσο» είναι πλέον σημαντική κοινωνικό φαινόμενο.
Περιγράφουν την ιστορία των εθίμων και των παραδόσεων μας και παρέχουν έμπνευση για νέα έργα όπως το «A Modo Mio caravan» σχεδιασμένο από τον Mirko Gabellini, έναν εφευρετικό σχεδιαστή από την Emilia Romagna, η οποία είναι ένα τέλειο παράδειγμα του είδους των δεξιοτήτων που επιδεικνύει ο Savino Μπαλζάνο.
Αλλά τελικά, μας αρέσει να σκεφτόμαστε αυτά τα μηχανήματα με βάση την πραγματική τους φύση: διανομείς αυθεντικό ιταλικό εσπρέσο. Είναι μέρη όπου συναντιούνται άνθρωποι, μέρη χωρίς ιεραρχίες, όπου πλέκονται κοινωνικά δίκτυα φλυαρίας, γέλιου και γνήσιου συναισθήματος. Πίσω από κάθε μηχάνημα υπάρχει ένα φανταστικό χέρι που κουνάει ένα γεια καθώς μας σερβίρει ένα ζεστό σωληνάριο εσπρέσο!
Μια απλή, φιλόξενη χειρονομία: το άλφα και το ωμέγα αυτού του μικροσκοπικού γαλαξία.